ارزیابی پارامترهای مؤثر در رفتار لرزه‌یی ساختمان‌های بتنی قالب‌تونلی با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی

یکی از روش‌های نوین ساخت مسکن به روش صنعتی، شیوه‌ی قالب‌تونلی است. رفتار و عملکرد لرزه‌یی این سیستم، که با آیین‌نامه‌های موجود طراحی و اجرا می‌شود، هدف اصلی این پژوهش است. در این نوشتار، ۱۸ مدل سازه‌ی بتنی با سیستم اجرای قالب‌تونلی )۶ پلان متفاوت با تعداد طبقه‌های ۶، ۹ و ۱۲( که معرف سازه‌های کوتاه تا متوسط هستند، انتخاب، تحلیل و طراحی شده‌اند. سپس با استفاده از تحلیل‌های بار افزایشی استاتیکی غیرخطی، پارامترهای مؤثر در رفتار لرزه‌یی این سازه‌ها از جمله: شکل‌پذیری، مقاومت افزون، ضریب برش پایه، جابجایی نسبی بام و ضریب رفتار بررسی و مشخص شده است که با توجه به مساحت نسبی دیوارهای برشی در دو راستای اصلی سازه‌ها، مود غالب آن‌ها می‌تواند پیچشی باشد. هم‌چنین در سازه‌های کوتاه، ضوابط آیین‌نامه بر مقاطع دیوارهای برشی حاکم است و از این‌رو مقدار مصالح مصرفی بیشتر از مصالح مورد نیاز است و به دنبال آن ضریب مقاومت افزون نیز مقادیر بزرگی را به خود اختصاص خواهد داد. به همین دلیل استفاده از سازه‌های قالب‌تونلی برای ساختمان‌های کوتاه مناسب نیست. هم‌چنین، افزایش تعداد دیوارهای برشی موازی تأثیری در مقاومت و ضریب برش پایه‌ی سازه ندارد.